Beschrijving: Scandal & Beauty: Mark Gatiss op Aubrey Beardsley: geregisseerd door Matthew Thomas. Met Mark Gatiss, Alex Tankard, Caroline Corbeau-Parsons, Chris Riddell. Mark Gatiss onderzoekt het leven en de carrière van Aubrey Beardsley, een kunstenaar die net zo handig met verontwaardiging omging als zijn pen. Mark is al zijn hele leven fan en laat zien hoe Beardsley meer was dan alleen een genie in zelfpromotie dat de kunstwereld van de jaren negentig van de negentiende eeuw geschokt maakte. Hij was ook een technologische vernieuwer, wiens compromisloze houding nog steeds opmerkelijk modern aanvoelt. Het programma volgt de koortsachtige voetstappen van Beardsley vanaf zijn jeugd in Brighton, via bekendheid onder de decadenten van het Londense fin de siècle, tot aan zijn vroege dood in Frankrijk in 1898 op slechts 25-jarige leeftijd. Mark stelt dat de sleutel tot het begrijpen van deze ongrijpbare kunstenaar zijn kinderdiagnose van tuberculose. De wetenschap dat hij waarschijnlijk jong zou sterven, zorgde voor een wonderbaarlijke arbeidsethos. Gedurende zijn verbazingwekkende maar korte artistieke carrière adopteerde Beardsley voortdurend nieuwe stijlen, waarbij hij zichzelf soms elke paar maanden opnieuw uitvond. Medewerkers aan het programma zijn onder meer Stephen Fry, die Beardsley's illustraties bespreekt voor Oscar Wilde's verboden toneelstuk Salome, en illustrator Chris Riddell, die de invloed van Japanse houtsneden op Beardsley's werk uitlegt. Vooraanstaand wetenschapper en programmaconsulent Stephen Calloway legt uit hoe de nieuwe technologie van zinklijnblokken de kunstenaar in staat stelde massareproductie te gebruiken als middel om zijn eigen – steeds beruchter wordende – merk onder de aandacht te brengen. Beardsley's carrière raakte verstrikt in de gevolgen van het Wilde-schandaal en vanwege een slechte gezondheid. Maar tegenslag maakte hem alleen maar compromislozer. Dit was het moment waarop hij zijn meest onvergetelijke – en seksueel geladen – beelden creëerde voor een in eigen beheer uitgegeven editie van Aristophanes' Lysistrata, evenals een opmerkelijke afbeelding van zichzelf als een androgyne dandy. Is het mogelijk dat zijn beperkte levensverwachting Beardsley heeft bevrijd van de conventionele laat-Victoriaanse verwachtingen van mannelijkheid??